Volg mij

Volg mij
Klik op deze afbeelding om te zien waar ik ben! het wachtwoord is: vespadakar

maandag 25 maart 2013

Klassiek & techniek

Geweldig om dit te lezen, krijg heimwee naar marrocco, prachtige omgeving, lieve mensen, goed eten en last but not least, een heerlijk klimaat.





zaterdag 3 november 2012

Pffffff

Lang verhaal, kort gezegd, ik heb het gehaald! Ik ben dr, sterker nog, ik ben al thuis. 2 lange dagen met een fijne vlucht huiswaarts als eindpunt van dit avontuur......wordt vervolgd.

donderdag 1 november 2012

Donderdag 1 november

Vroeg op, zoals eigenlijk elke dag, 7:00 uur ontbijt, 8:00 uur weg, 170 km asfalt en 23 km strand en dan zit het erop, lac rose lonkt. Na 4487 km ben ik de vespa gaan waarderen om zijn betrouwbaarheid, stevigheid, doorzettingsvermogen. Ik ben er ook achter dat de Vespa ideaal is om off-road te rijden.

Ik zit nu in dorpje halverwege, daar is koffie en wifi.

Tot straks!

Woensdag 31 oktober

Vandaag vertrokken uit st. louis richting Kobo-camp, 200 km van de bewoonde wereld midden in de sahel bivakkeren we in een hutjes kamp, het zijn hutjes net als die van de locals. Om er te komen moeten we door vies rood plakkerig zand. Allemaal wasbordpiste, en er is geen schroefje losgetrild.
Er is buiten een schitterende omgeving niets te zien of te beleven hier. Dan maar wat lokale biertjes proeven en nog een paar en doe er nog maar 2.

Vroeg naar bed gegaan, 2100 uur en in bed gelegen tot 0:00 uur, toen maar weer mn kleding aangetrokken en weer even naar de bivak-disco, een paar dansjes en pilsjes later toch nog maar weer getracht om te slapen.

Warm en veel, heel veel kleine beestjes, bah!

dinsdag 30 oktober 2012

Dinsdag 30 oktober

Uitslapen, beetje zwemmen, stukje kano varen, eten, lezen, slapen, typen, eten, drinken.

Geloof me, we zitten er echt helemaal doorheen. We hebben dit nodig!!

Maandag 29 oktober

Zoals gezegd vroeg op, we gaan vandaag naar Senegal, we verlaten mauretanie wel op een mooie manier, door een schitterend natuurpark, veel mooie watervogels en wilde zwijnen, echt cool.
Aan het einde van het park staat er iemand die zijn hand openhoud want je bent door zijn park gereden, yeah right! 5 km verder komen we over een bruggetje dat ook weer van iemand is. Aangezien het wel in het road-book vermeld staat besluiten we wel alles gewoon te betalen. Het is omgerekend allemaal maar wisselgeld.
Bij grens gaat het allemaal wat sneller als bij de vorige overgang. Daarna is het nog maar een goeie 70 km tot st louis. Het asfalt valt meteen op door zijn Nederlandse kwaliteit.
Bij het naderen van st. Louis komen we eerst door wat buitenwijken, help wat een troep, ik dacht in mauretanie dat het niet erger kon maar hier ligt meer plastic en dat langs een perfecte asfaltweg, heel raar. (Zie foto)

Ons eindpunt van vandaag is de befaamde Zebrabar. Een toevluchtsoord voor Afrika reizigers.

Heerlijk, hier hebben ze weer bier, dat was al 4 dagen op en in mauretanie is alcohol verboden.

Morgen rustdag, chilling in the sun, hoe is het weer bij jullie?

Zondag 28 oktober

Vandaag echt heerlijk gereden op mn wonderbrommer, het asfalt was snel achter ons, dat kwam doordat de omgeving veranderde, er was weer iets te zien. Er is niets saaier/vermoeiender dan die Sahara doorsteek op de Vespa.

Die Sahara gaat nu over in de Sahel, dat klinkt erger dan dat het is. Het landschap is iets glooiender en 200% groener, het is nog steeds geen botanische tuin maar er staat links en rechts een boompje en een struikje.

Vandaag veel dode dieren langs de weg zien liggen. Sommige al enige tijd ontdaan van vlees en huid, enkele in staat van ontbinding maar het ergste is toch wel een dromedaris die zichzelf opblaast door de gassen die geproduceerd worden en dan langs de weg ligt als een tikkende tijdbom. Echt dat mauretanie heeft nog een hele lange weg te gaan op de ladder van beschaving. De troep langs de weg valt me inmiddels al niet meer zo op, behalve als dat gepaard gaat met een onmiskenbare rotte lucht.

Blij dat er weer een stuk off-road voor de boeg ligt rijden we richting het zuiden.
Bij het waypoint waar we rechts het asfalt moeten verlaten zou nog wat benzine te krijgen zijn volgens het road-book, helaas.......die was op, dat komt overigens echt veel voor, we moeten echt tanken voor ons leven hier, overal waar je een liter kunt scoren.....doen! De kwaliteit ervan kan ik niet beoordelen daar die stomme Vespa maar gewoon doet alsof hij een rondje door de stad rijdt, echt nergens last van. Er zijn overigens al heel veel technische problemen opgelost links en rechts. Van krukaskeerringen tot cylinders en zuigers. Er is ook een deelneemster die elke 20 km een liter olie moet bijvullen, dat blokje is echt overleden maarja we zijn er bijna..

Terug naar ons off-road stuk, we zijn er maar aan begonnen in de hoop dat Bob en Erik nog brandstof hebben in hun geweldige bezem-benz.
Na 20 km lekker door het zand gebuffeld te hebben zat ik ineens wel heel erg laag, lekke band dacht ik, maar dat zou niet moeten kunnen met het whealseal spul erin, nee mijn achter schokbreker had er geen zin meer in en was volledig doormidden gebroken. Overal van die lekkere dunne olie, ik kan je zeggen; dat is niet fijn in dat mulle zand. We zaten nog maar 11 km van het bivak, Giorgio, een toffe Belg, is doorgereden en heeft de reserve schokbreker van Tom opgehaald, in de tussentijd hebben Jelle in ik onder een boom 1,5 geslapen, heerlijk!

Na reparatie konden we weer door, die laatste kilometers werden mooier en mooier, echt door moerassen over smalle dijkjes. Hier hebben we de eerste apen gespot, schitterend.

We brachten de nacht door in redelijk moderne hutjes die daar door een grote reisorganisatie ooit zijn neergezet (1999) toen plots de dakar rally naar zuid Amerika ging kwam hier geen hond meer en is het verkocht aan de lokale bevolking. Die mensen snappen er echt niets van hoe je zo iets runt..

Redelijk goed geslapen, uiteindelijk midden in de nacht buiten in de tent gaan liggen, vroeg op, want de eerste kilometers zijn weer off-road en dat rijdt gewoon prettig als het nog geen 40 graden is. Rest van de dag, volgende blog.